Sütünü bitirmediği için kavga ettiğim biricik kuzum ile küstük dün sabah, ayrı odalara çekilip astık suratlarımızı birbirimize…
Öldüm o sessizlik anlarında ben…
Kavga etmeyi seven bir insan değilim, genelde sahayı terk etmekle çözüm bulurum sıkıntılarıma. Hiç ikilemeden yürüyüp gidiyorsam, sırtımı dönmüşsem sorunlara bunun tek anlamı, anlamsız olmasındandır; benim için en azından.
Eğer kavga ediyorsam da terk etmek istemeyişimdir tek sebebim.
Bu nedenle çok canımı yakar kavgalarım ve ne yazık ki sebebi veya şiddeti ne olursa olsun ben muhakkak çok yorulurum.
İşte bu yüzdendir kavgalara uzak duruşum...
Fakat büyümesi için beslenmesi gerektiğini kabul etmekte zorlanan küçük adama en azından süt içsin de yuvaya aç karnına gitmemiş olsun diye bin bir maymunlukla içirdiğim sütü dün sabah ısrarla reddetmesi beni kahretti ve o kadar çaresiz hissettim ki 5,5 yaşındaki minik bir çocukla kavga ederken buldum kendimi!
Hatta iyice abarttım ve dediğim gibi resmen küstüm bir de miniğime!
Ben çalışma odasına, o da kendi yatak odasına çekildik derhal. ( Bana çekmiş bu çekip gitmeleri :)) )
Nasıl içmez diye kendi kendimi didiklerken bir taraftan da kulak kabarttım; onun odasından ses geliyor mu? Acaba ağlıyor mu? Kavga ederken terlemiş olabilir mi? Gidip bir bakıp üstünü değiştirsem mi? İçtiği kadar süt acaba yeter mi?
Yok yok.. biraz yaklaşmayım da aklı başına gelsin diye diye tırnaklarımı yemekteyken bir tıkırtı duydum.
Bizimki açtı oda kapısını, yavaşça yaklaştı benim olduğum odaya ve ‘tık tık tık’ kapıyı vurdu.
Hiç ses yok bende. Burnum kaf dağında feci halde!!
Dışarıdan bir ses geldi “Postaaaa…”
Odamın kapısını araladı, hiç yüzüme bakmadan girdi içeriye ve masamın üstüne bir kağıt bırakıp aynen gene hiç istifini bozmadan yürüyüp çıktı dışarı. Kapıyı da çekti arkasından, hiç gelmemiş gibi sanki.
Ben oturduğum koltuktan bakakaldım masanın üstündeki o minik kağıda.
Ne ki bu? diye düşünüp yavaşça kalktım yerimden ve masaya uzanıp aldım elime Ben10 bloknotundan koparılmış sayfayı
Ve hayatımda aldığım en anlamlı, en samimi, en güzel, en değerli mektubu buluverdim o kağıdın üstünde
Ve yine öldüm...
Bu sefer mutluluktan :)))
Yüreğim taştı resmen, sığmadı yerine. Nasıl heyecanlanıp nasıl gözlerim doldu o saniye içinde anlayamadım bile
Anne olmak ne güzel şey…..
15 yorum:
Ağlarım ama ben buna :)
Çok öpüyorum barış güvercinini,sevgilerimle Zehr@
Allah onu size bağışlasın inşallah :) aferin kretaya :)
oyyyy :)) Öküz amcası'nın:P yerine öpünüz gıdısından lütfen..
not: Sakın sakın atma/kaybetme o mektubu !!
Sevgili Zehra;
İnsanın ruhunu ısıtıyorlar değil mi...
Teşekkür ediyor ve sevgilerimizi yolluyoruz Barış Güverciniyle birlikte :)))
Bora-MAN;
Hoşgeldiniz. Teşekkür ederim, Allah cümlemizi evlatlarından ayırmasın :))
Öküz Amca; :)))
Yakalayıp bir kenara kıstırmak süretiyle gıdıya ulaşmış ve görevi başarıyla yerine getirmiş bulunmaktayım :)))
Mektup koruma altında :)))
Teşekkür ederim hepinize, renk verdiniz bize ;)
harikasınız hep böyle kalmanız dileğiyle :)))
vay yer cücesi vay :)
Sevgili Sokak Kedisi,
Önce DenizhaninSeyirDefteri.blogspot.com için üye olduğum Türk Kadın Yazarları'ndan güzel mesajın geldi.
Sonra ben iade-i ziyaret olarak bloguna bakmaya geldim, önce fotografa bayıldım, sonra anlattığın hikayeye ve dilinin sadeliğine.
Görünen o ki yeni yüksek lisansım olan Annelik Ana Dalı'nda çok yol katetmiş, 5.5 yıllık uzmanlık almışsın. Ben 5 ay ve 1 günlük anne olarak, seni okurken eminim hem keyif alacağım, hem de bir şeyler öğreneceğim.
Mutlu yıllar...
Sayın Sokak Kedisi,
Allah acısını göstermesin... Maşaallah.. Çok zaman sonra o mektubu hatırlaması için Çerçeve içine alın zayi olmasın..
Saygılarımla
Sevgili Beenmaya;
Bir dargın bir barışık sürmekte aşkımız :)))
Nalan;
Tam oturdu bu yer cücesi :)))
Ozgeee;
Teşekkür ederim güzel ziyaretin ve keyifli yorumun için. Hepimiz birbirimiz ile büyüyor ve yürüyoruz aslında, keyifli olan da bu değil mi zaten :)
5 Ay ve 1 günlük minik adama sevgiler,
Sizleri burada görmek her zamanki gibi gene çok keyifliydi; hepinize kucak dolusu sevgiler
Sevgili Haykırış;
Amin demek için en güzel dua dileğiniz...
Ben de vatani görevine başlayacak olan sevgili oğlunuzun tez zamanda görevini tamamlayıp sizlere geri dönmesini temenni ediyorum, eşinize de sevgilerimle
Teşekkürler...
Bu cücler, koca adamlarmış meğer arkadaşım....Hep guzellikleri ile ağlatsınlar bizi :)))
sevgiyle kalın ....
Böyle sevgi dolu ve duyarlı bir çocuğun annesi olmak mutluluğu daha da güzel ama.
Emoşum;
Adam olmuşlar da biz farkedememişiz :) Amin canım, hep iyi şeyler görelim inşallah...
Sufi;
Çok teşekkür ederim bu mest edici yorum ve ziyaretiniz için.
Sevgiler
Yerim ben onu :)))) akıllı bıdığım.
Okurken gülümsemeden edemedim :)) dur bak daha neler olacak :) ben oğlumun bana yazdığı her küçük ayrıntıyı,yazıyı tarih atarak sakladım :)
Öpüyorum ikinizi de...
Zerrincim;
Bizi bu bızdıklar maymun etti :)))
Bir senin yakışıklına, bir de benim sıpama bakıp diyorum ki " bu da büyüyecek elbet!" :)))
Yorum Gönder