Aslında Bayan Blum Sütçüyü Tanımak İstiyordu

Edebiyatta herkesin illaki okunması gerekir diye düşünmesini sağlayacak bir moda olmaması gerektiğini savunan insanlardanım. “Çok satanlar” genelde sadece o rafta durduğu için çok satılırlar aslında. Ve bizler ilk önce o raflara uğrar, yukarıdan aşağıya doğru takip ederiz rafa değer görülmüş kitapları.

Böyle düşünüyor olduğum halde bu ritüali harfiyen uyguluyorum malesef ( Altı üstü İnsanız, toplumu güden davranışların sopası altında yaşıyoruz ne de olsa :) ) Çok Okunanlara Saygı merasimi bittikten sonra da rafların arasına dalıyor ve rastgele dolaşıyorum etraflarında. İşte böyle kitapçı raflarını karıştırırken adını bilmediğim yazarların adı duyulmamış yazdıklarına doğru yönelir ilgim sıklıkla...

Gene böyle bir Kabalcı ziyaretim sırasında bulduğum bir kitaptan bahsetmek istiyorum; İsviçre’den Peter Bichsel tarafından yazılmış, Perihan Anaç tarafından Türkçeleştirilmiş ( çevrilmiş diyemedim çünkü sadece Türkçeleştirilmiş gibi geldi bana )

“ Aslında Bayan Blum Sütçüyü Tanımak İstiyordu”

Tamamı topu topu adı kadar neredeyse. Bir kahve içimlik zamanda çevrilip okunacak kadar sayfaya sahip sadece. İçerik derseniz iletişim yoksunluğunu göz önüne seren bir hikayeler bütünü kaleme alınmış.

Kitabı 19 Temmuz 2008 de 0,50TL’ye almış ve okunacakların arasına atmışım. Yazar aslında İsviçre Edebiyatının bilinen isimlerindenmiş bu arada. Benim kitabı alırken bunu bilmiyor olmam bir kusur mu onu bilemedim… Ne çok satanlardaydı ne de tanıdığım bir ismi vardı fakat her şeye rağmen yok denecek bir paraya satın aldım, eve getirdim ve okudum. Bu iyi bir kader bence kitap için. Sen tut İsviçre’de bile adın bilinmezken ( kitap yazarın ilk kitabı) otur birkaç sayfa karala, kadının biri yıllar sonra İstanbul’da alsın, okusun üstüne bir de blogunda paylaşsın. Hayat gerçekten sürprizlerle dolu 

Bir de meraktan abartıp adını googlelayınca aslında Ekşi Sözlük’te bahsinin geçiyor olduğunu görüp “Evet” dedim “gerçekten Hayat sürprizlerle dolu…” :)

Neyse…

Emeğe saygı diyerek içeriği daha fazla deşifre etmek istemiyorum fakat yazıyı kitaptan yazacağım tek bir cümle ile bitirmek istiyorum

“Umut, merdiven çıkmayı kolaylaştırır. Hayal kırıklığı ile sadece aşağı inilir… “

Umudunuz bol yolunuz açık olsun,

Sevgiler