Durağa yakın bir yerde bekliyorduk iki kişi, az sonra bir arkadaşımız gelip bizi alacak ve yola koyulacaktık hep birlikte…
Otobüs durağında yolcu almakta olan otobüs hareket ettiği sırada gözüme yolun az ilerisinden koşarak otobüse yetişmeye çalışan bir bey ilişti ve birden otobüse işaret edip Gelen var! Diye seslendim. Şoför durdu ve az önce gözümün iliştiği adamın otobüse binmesine izin verdi.
…
Giden otobüsün arkasından bakarken içimden “ Keşke bir teşekkür etseydi” diye geçirdim. Hiç tanımadığım bu adama içten içe kırıldığımı fark ederek. Öyle ya, onun için bir şey yapmış ve bu sayede yapmak için çabaladığı şeye ulaşmasına vesile olmuştum. Durup elimi öpmeseydi tabii ama en azından bir baş işaretiyle şükrünü gösterseydi diye sessiz sessiz olayı içimde büyütüp sorguluyordum ki arkadaşım gülmeye başladı
“Ne oldu ?” dedim, içimden geçenleri mi hissetti acaba diye düşünerek biraz da şaşkınca
“Adamın hayatını değiştirdin!” Dedi.
Otobüs durağında yolcu almakta olan otobüs hareket ettiği sırada gözüme yolun az ilerisinden koşarak otobüse yetişmeye çalışan bir bey ilişti ve birden otobüse işaret edip Gelen var! Diye seslendim. Şoför durdu ve az önce gözümün iliştiği adamın otobüse binmesine izin verdi.
…
Giden otobüsün arkasından bakarken içimden “ Keşke bir teşekkür etseydi” diye geçirdim. Hiç tanımadığım bu adama içten içe kırıldığımı fark ederek. Öyle ya, onun için bir şey yapmış ve bu sayede yapmak için çabaladığı şeye ulaşmasına vesile olmuştum. Durup elimi öpmeseydi tabii ama en azından bir baş işaretiyle şükrünü gösterseydi diye sessiz sessiz olayı içimde büyütüp sorguluyordum ki arkadaşım gülmeye başladı
“Ne oldu ?” dedim, içimden geçenleri mi hissetti acaba diye düşünerek biraz da şaşkınca
“Adamın hayatını değiştirdin!” Dedi.
Söylediği cümle bir süre beynimde yankılandı durdu. Aslında gerçekten az önce bir adamın hayatını değiştirmiştim ben.
Veya belki de o duraklamaya sebep vererek bir otobüs dolusu insanın hayatını değiştirmiştim….
Hayat boyunca istemli veya istemsiz olarak müdahale ettiğimiz ne çok hayat olduğunu hissettim birden bire. Hayatında olmaktan büyük zevk alıp tam orta yerine kurulmanın tadını çıkardığımız hayatlar mesela.
Veya bir şekilde günlük rutin içerisinde ilişkide olduğumuz insanlar, hayvanlar, çevremizdeki tüm var olanlar…
Veya tesadüfen aynı anda aynı yerde olduğumuz ama varlığından bile habersiz olduğumuz bir sürü hayat …
Bir yerde bir kelebek kanat çırpar ve hayat tamamen değişir. Yani Edward N. Lorenz'in de dediği gibi “Amazon Ormanları'nda bir kelebeğin kanat çırpması, Avrupa'da fırtına kopmasına sebep olabilir.”
Otobüse yetişen adamın hayatındaki kelebek bendim ve umarım iyi şeylerin yaşanmasına sebep olmuşumdur. O an orada “ bir teşekkür etseydi keşke” diye ardından huysuzlandığım o adamın hayatının tamamına bakabilsem belki de sebep olduğum şeyler yüzünden aslında özür dilemem bile gerekiyor olabileceği gerçeğinin farkına vardım.
Hayat.
Şaka gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder