24 Mart 2009 Salı

Gece

Karanlık çöktü gene günüme
Gece bu kadar ürkütücü müydü ki eskiden de?

Hafıza ne tuhaf bir ironi...

Hatırlamak için yazıyorsun, yazdığın yeri unutuyorsun
Veya
Unut diye kıçını yırtıyorsun iyice belliyor, silip bir türlü atamıyorsun

Bir yürek bir de bellek...

Sen ne dersen de söz geçmiyor işte.

Kadehimi kaldırdım havaya bu ironinin şerefine

ucundan umut damlıyor beyazlara bürünmüş masa örtüsüne...

2 yorum:

hepsusluydum dedi ki...

Ne güzel bir yazı :)

Sokak Kedisi dedi ki...

Teşekkür ederim ziyaretiniz ve yorumunuz için

Free Counter