Biraz öteye gidesim var bu aralar
Şehrin zıvanadan çıkmış saygısız ve sevgisiz bedenlerini uzun bir süre hiç görmeden, sadece doğanın getireceği güleç yüzlere kucak açarak, bir ağacın altına kimseden tedirgin olmadan boylu boyunca uzanıp bir kitap almak istiyorum elime
Sayfalarında mutluluk yazan bir kitap okumak istiyorum
Bir akşam rüzgarında papatyaları havaya savurmak
Gerçek yüzlere, gerçek bedenlere selam vermek istiyorum
İçi boşaltılmamış, yüreği sığlaşmamış olanlara yani.
Zorlanmış gülüşlere, eğreti sevişlere de cevap olarak tek silahım olan kırmızı kartlarım var cebimde...
4 yorum:
bende de oluyor bazen bu duygular
Yoksun bir kentin çocukları gibi büyütülmüştük.
Umudu sokaklara taşıyıp rengin kızılıyla tanıştı dilimizdeki özgürlük.
Saçlarda beyazlar, yüzlerde aynaların sırıttığı derin çizgiler oluştuğunda uzaklaştık kendimizden
Tekrar çocuk olduğumuz
O sanal umutların peşinden
Doğum sancıları yaşamak için
Son bir kez kırlara koştuk.
Artık hepimiz yeşilin altında
Kızıl birer gelinciğiz arkadaşım
Umut içimizde
üzülmüşsün sen
kim üzdü, noldu, ne iş diye sorucam cevap vermeyeceksin
sormayım ben ve sende üzülme
olurmu???
Dolunay; hepimiz biraz uzak, biraz soğuk hissediyoruz sanırım kendimizi zaman zaman :(
Kara Kalem; ne güzel bir post. Bayıldım, teşekkürler...
Canım Z;
Üzülmedim, çok üzüldüm :(
Ama geçti.
İyi ki varsın.....
Yorum Gönder