Umarım...

Umarım büyüttüğüm çocuk ve onu takip edecek nesiller de aynen bizim gibi nice yıllar bu bayrak altında, LAİK ve ÖZGÜR ülkemde hür fikir ve hür vicdanlarıyla Cumhuriyet'ten başka hiçbir şeyin tarafı olmaya mecbur bırakılmadan yaşamaya imkan bulurlar...

Umarım...



..........Görsel alıntıdır......

Valla :)

29 Ekim Cumhuriyet Bayramı'nın getirdiği 3 günlük tatil için bu sene Kastamonu Valla Kanyonu etkinliğini seçtik. Heyecan dorukta tabii her zamanki gibi. Kastamonu'ya ilk defa ve üstelik eşim olmadan tek başıma gideceğim için ayrıca heyecan duyuyorum.

Heyecan bir tek bende değil tabii. Annem içimizde en heyecanlımız :) Annemin her kamp öncesi olduğu gibi bu sefer de "Evladım deli misin sen, aklını başına topla, çıldırdın herhalde" çığlıklarıyla "Olmazzz, Valla olmaz!" demesine "Evet anne Valla!" diyip kikir kikir gülmekteyim. Üstüne dönüp eşime "Oğlum sen bari birazcık akıllı ol, yollama şunu, otursun yanınızda!" diyerek yaptığı örgütleme çalışmalarına da aynı tepkiyi vermekle yetiniyorum. Babamdan destek istediğinde babamın bana " Beni de götür" demesi ise savuşturmamız gereken ayrı bir sinir dalgası yarattı anneciğim üzerinde.

Bu kadar endişe etmekle birlikte bir taraftan da "Git, tadını çıkar. Oğlunu merak etme ben ona krallar gibi bakarım ama sağ salim dönüp onu kucağına alman gerektiğini de unutup anlamsız çılgınlıklar yapma sakın!" diyerek aslında büyük bir destek veriyor olması da ailemizin genetik ironisi sanırım :)) Bu geçiş tehlikeli, inkar edemem. Ancak grup güvendiğim ve birlikte olmaktan keyif aldığım bir grup olunca çok da fazla endişe duymuyorum, en kötü ihtimal çadır ve ateş başı muhabbeti olur ki ona da dünden razıyım.

Aranızda bölge hakkında bilgisi olan var ise paylaşmasından mutlu olurum.

Gitmeden önce bilgi toplarken bulduğum bazı video ve yazıları da sizler için aşağıya ekledim :)

Geri sayımın 6. günündeyiz, dönüşte hoş kareler ve unutulmaz anılarla birlikte tek parça olarak aranızda olmayı diliyorum, sizler de katılın gene bu dileğime olur mu :))

Maceranı Yarat - Kastamonu Valla Kanyonu 1


Maceranı Yarat - Kastamonu Valla Kanyonu 2

Bu da "İl tanıtımları" sayfasında okuduklarım :

"Pınarbaşı Valla Kanyonu

Pınarbaşı İlçesi Muratbaşı Köyü sınırları içerisinde bulunmaktadır. Kanyonun ilçeye uzaklığı 26kmdir. Muratbaşı Valla Mahallesine kadar stabilize yoldur. Kanyona kadar olan 1.5Kmlik kısmı ise orman içi patika yoldur.
Pınarbaşı ilçesine bağlı Muratbaşı köyündeki Valla Kanyonu Devrekani Çayı ile Kanlıçayın birleştiği bölgeden başlamakta olup, Cide ilçesi istikametinde 12 km uzunluğunda yan duvar kayaların yüksekliği yer yer 800-1300 metreye ulaşan ve girişi son derece zor olan ve Muratbaşı Köyü Valla Mahallesinin altından orman içi 1.5kmlik yolculuktan sonra bu iki çayın birleştiği yerden seyredilebilmektedir.

Bu kanyonda sarp kayalıklar ve bu kayalıklarda kartal, akbaba, atmaca, doğan ve diğer tüm yabani av hayvanlarını bünyesinde barındırmaktadır.
Valla Kanyonu 1994 yılında İstanbul Teknik Üniversitesinden gelen 4 öğrencinin burada kaybolup, 14 gün sonra Cide ilçesinden çıkmaları ve burasını Vahşi Cennet olarak tanımlamaları ile basında yer alıp, doğa severlerin ziyaret yeri haline gelmiştir. Kanyonun techizatsız geçilmesi mümkün değildir. "

..........Görsel alıntıdır......

Yeni bir başlangıç daha...

Henüz bir ay içinde başladığımız ilkokul maceramızda nihayet kararımı verdim ve oğluşun okulunu değiştirdim!

Karar verene kadar da delirdim. Yazdım, çizdim, topladım, çıkardım, sağdan baktım, soldan baktım, bin türlü takla attım, son karara varana kadar. Nihayetinde değişikliğimiz yaptık, bir haftadır yeni okulumuza alışma dönemindeyiz. Benim minik ve ben, her sabah saat 07:40da okula gidiyor ve öğlen 12:30'da çıkıyoruz :)

O dersteyken ben arkadaş olduğum birkaç veliyle sohbet edip vakit geçiriyorum, yakındaki alışveriş merkezinde kahve içip alışveriş yapıyorum. Teneffüslerde ise ne tarafa doğru koşup kimlerle itişip kakışmakta olduğunu izleyip uzaktan uzağa kontrol ediyorum. Deli anne ben, ya kilitli kalırsa korkusuyla tuvaletlerdeki kilitleri bile tek tek kontrol edip elektrik aksamına falan iyice göz attım. Aklıma takılıp hayatımı zindan edebilecek tüm soruları düşünüp idareden yanıtlarını alıp servis aracındaki öğrencileri tek tek inceleyip hostesin yaklaşımını, şoförün araç kullanışını ve güvenlik durumunu da onayladıktan sonra artık bu hafta her gün okula gitmeme gerek kalmadığına karar verdim.


Aklım kalacak illaki ama onun da birey olduğunu kabul edip okul dahi olsa sosyal alanında yalnız bırakmam gerektiğini biliyorum.

Bu kararı verip okul değiştirirken " Ya alışamazsa!" diye endişe edip günlerce uykusuz kaldığım halde adamın daha ilk yarım saatte olaya adapte olduğunu görmek beni şaşırttı tabii. Bu koca hafta boyunca da oğlum gerek yok dediği halde sırf kendimi iyi hissedip emin olmak için ısrarla peşine takıldım.

Alışamaz endişesi taşıdığım herşeye; erken kalkmaya, servise, yeni öğretmene, yeni okul binasına, yeni kitaplarına, yeni sınıfına, yeni formasına, yani kısacası yeni hayatına son derece kolay alıştı. Olan benim günlerce süren uykusuz gecelerime, bozulan sinirlerime ve kararsızlıktan kıvranırken dır dır edip canına okuduğum dostlarıma oldu gene!

Umarım bundan sonramız sorunsuz ve keyifli olur...







..........Görsel alıntıdır......

Absalom ve "Ben"

Sevgili Absalom, Hayatın Anlamı isimli bir yazısını paylaşmıştı bizlerle, çok beğenerek ve keyifle okudum her zamanki gibi :)

Üstüne de kıymetli karikatürist arkadaşımız Selçuk Erdem'in bu çalışmasını görünce direk 'Aahaa! İşte tam Absalomluk' diye geçti aklımdan. Biz iki şahsiyet mailleşmeyi ve linkleşmeyi de haline yoluna koyup beceremeyince karikatürün adresi benim blog oldu haliyle :))



Ne demiştik;

Hayat boş,

Eğlen, çoş...

Pokut'a Özlem...

Bir gün bir yıldızın üzerinde olmak isterim,
Bulutların ardımda kaldığı yerde uyanmak,
Dertlerin limon damlaları gibi eridiği yerde,
Bacaların yukarısında, yükseklerde...

Beni bulacağın yer orası!




Norah Jones - Somewhere over the rainbow


Norah Jones – Somewhere Over The Rainbow

Somewhere over the rainbow way up high
And the dreams that you dream of once in a lullaby
Somewhere over the rainbow bluebirds fly
And the dreams that you dream of, dreams really do come true
Someday I’ll wish upon a star, wake up where the clouds are far behind me
Where trouble melts like lemon drops
High above the chimney tops, that’s where you’ll find me
Somewhere over the rainbow bluebirds fly
And the dreams that you dare to, oh why, oh why can’t I?
Well I see trees of green and red roses too,
I’ll watch them bloom for me and you
And I think to myself, what a wonderful world

Well I see skies of blue and clouds of white and the brightness of day
I like the dark and I think to myself, what a wonderful world
The colors of the rainbow so pretty in the sky are also on the faces of people passing by
I see friends shaking hands saying,
How do you do?
They’re really saying, I a…” I love you
I hear babies cry and I watch them grow,
They’ll learn much more than we’ll know
And I think to myself, what a wonderful world

Someday I’ll wish upon a star, wake up where the clouds are far behind me
Where trouble melts like lemon drops
High above the chimney tops, that’s where you’ll find me
Somewhere over the rainbow way up high
And the dreams that you dare to, oh why, oh why can’t I?