Çocuk Olsam Yine

Keşke tekrar çocuk olabilsem…

Dizlerim sıyrılıp acısa keşke yüreğim yerine; telaş içinde koştururken birbirimizle çarpışıp düştüğümüz günlerdeki gibi.

Toprağa boylu boyunca uzanmış, çamur içindeki üstümle bir karınca yuvasının kapısını seyrederken hayatımın ilk gözlemini yapsam, sokakta yanındaki kadını tokatlayan adamı seyretmek yerine.

Bir oyun oynasak şimdi toplanıp yerleri yemyeşil çimlerle kaplı göğü limon ağaçlarından bezenmiş bir arka bahçede; birbirimize türlü oyunlar oynamak yerine.

Dalından kopardığım bir mandalinayı soysam ve "bir sana, bir tane de sana" diye paylaştırsam ağzı sulanarak elime kilitlenmiş sabırsızlıkla bekleşen oyun arkadaşlarıma; ağzı sulanarak bana bakan sokak serserilerine içimden saydırmak yerine.

Hastalandığım zaman annemin kucağında abarta abarta nazlanabilsem keşke gene, telefonda “İyiyim ben” diye yalan söylemek yerine.

“Sevmiyorum” diyebilsem keşke sevmediklerime, “Özledim” diyebilsem keşke özlediklerime çocukken baktığım gibi bakarak direk gözlerinin içine.

Gitmek istemediğim zaman “gitmeyelim” diye, dönmek istemediğim zaman “kalalım” diye tutturabilsem keşke gene gözyaşları içerisinde; “Hadi” diyen olmak yerine.

Telefon çaldığında heyecan içinde koştursam keşke ilk ulaşıp açan olmak için; biri telefona baksın diye bekleyip hep aynı kelimeler ile konuşmak yerine.

Ödevlerim olsa ve sabaha yetiştirmem gerekse keşke, matematik problemleri beklese beni çantamdaki defterin içinde; geleceğe dair endişeler yerine.

Babam dünyanın en yakışıklı erkeği ve annem dünyanın en güzel kadını olsa ve ben de dünyanın en mutlu prensesi olsam keşke gene koskoca bir kadın olmak yerine…

Kardeşim oyuncaklarımı kırmasın diye birer birer saklasam keşke onları gene, bambaşka insanlar ve hayat çocuğuma zarar vermesin diye tetikte olmak yerine.

Bakkal “Bakkal Amca”; Kasap “ Ali Dede”; Manav “ Ömer Abi” olsa keşke yine; Express mağazadaki sürekli değişen kasiyerler yerine…

Mahalledeki köpeklerin kenelerini ayıklasam, kedilere köftelerimi yedirsem ellerimle keşke; hiç tanımadığım sokak hayvanlarına çılgınlar gibi koşturan oğlumu gördüğümde “Dur evladım! Sakın elleme! ” demek yerine.

Çeşmeden su içebilsem keşke gene; o koca damacanaya mahkum olmadan…

Parmaklarım boya lekeleri içinde olsa yine tırnaklarımdaki ojeler yerine

Keşke tekrar çocuk olabilsem ve büyümek için hiç acelem olmasa bu sefer eskisi gibi…




.............(Görseller alıntıdır)..........