16 Aralık 2010 Perşembe

DarmaDağınık


Herşeyin bir yeri olmalı hayatta, yoksa o şey; ne kadar gerekli olursa olsun, ne kadar özel ve sevilen bir şey olursa olsun farketmiyor... Sadece ve sadece insanın elinin altındaki dağınık oluveriyor.

Nereye kaldıracağınızı şaşırıyorsunuz, bir yere kaldırana kadar da oradan oradan atılıyor ve en sonunda ne yazık ki hırpalanıp gidiyor. Bize de ardından yas tutmak kalıyor.

İnsanlar ve ilişkiler gibi aynı.

Bazen yerimiz olmayan hayatlara uğruyoruz bir şekilde veya bizde konaklayan ama yerine koyamadıklarımız oluveriyor ömrümüzde.

Girdiğimiz yüreğin sahiplenmek istediğimiz her köşesinden başka bir yer sahibi çıkıyor karşımıza, sıkışıp kalıyoruz anıların gerçeklerle itişe kakışa yarattığı o daracık alana. Serpilip gelişemiyoruz hal böyle olunca da, boğulup ölüveriyoruz kalabalığın arasında.

Bize misafir olan sevdalarda da yaşanıyor aynı kalabalık belki de. Dostça karşılayıp buyur ettiğimiz yüreği bile kaybedebiliyoruz, bir türlü esas olması gereken yere oturtmayı başaramıyoruz çünkü. Ne özen gösterip ne de yerini bulup, sevdirmek için vakit bulamıyor, rutin telaşlar içinde koşturmaya devam ediyoruz, üstelik bu sefer onu da dağınık ediyoruz yolumuza. Haliyle de koşar adım üstünden geçtiklerimiz oluyor istemeden, elimizle hafifçe kenara itip yolu açtıklarımız olduğu gibi tıpkı. Sadece ihtiyaç duyduğumuzda tutup bir kenarından çekeleye çekeleye çıkarıyoruz o dağınık öbeğinin içinden, işimiz bittiğinde gene atıveriyoruz aynı öbeğin içine.

O yüzdendir belki de 'yalnızları' ve ' yalnız kalmayı seçenleri ' seviyor olmam.

Daha temiz, daha yalın, daha dolambaçsız, daha sıcak geliyor bana yürekleri, kıvrılıveriyorum hemen buyur edildiğim köşeye sessizce. Sahip olduklarını çoğaltmak derdinde değiller kimileri gibi ve o yüzden dağıtmıyorlar yüreklerini herkese, harcamıyorlar duygularını kalabalığın peşinde.

Ve yine o yüzdendir belki sık sık yalnız kalmayı özleyişim, daha yakın olabilmek için kendi yüreğime. Hırçınlığım ve keyifsizliğim de kendim için yer bulamadığımdandır belki de sahip olduğum bu koca dağınığın içinde...




------Görsel alıntıdır--------

5 yorum:

Aslısın dedi ki...

çok güzel yazmışsın sokağımın kedisi, çok...

Sokak Kedisi dedi ki...

Canım Novella, öperim :)

Aslım, yazasım çok bu ara nedense. Ruh halim de pek dumanlı, yanar döner. Hayırdır inşallah :) Öpüldün çok :)

Aslısın dedi ki...

Yaz bol bol, ne güzel işte. Dumansız hava sahası için günde üç kez yazı, yemeklerden önce sonra fark etmez.

Sokak Kedisi dedi ki...

Kahve&klavye ikilisine talim yani :))

Hasretim peşimde gölge misali gezmekte ;)

Unknown dedi ki...

süper arkadaşımm kalemine sağlık :))
eline koluna yüreğin sağlık :)))
seviyorummm seni...

Free Counter