Sürekli yerinde sayıp ısrarla kendini tekrar eden insanların ne cesaretleri, ne bilgileri ne de hayalleri vardır.
Her önlerine geleni düşman belleseler de aslında bilirler ki tek düşmanları hiç sevemedikleri, değiştirip geliştiremedikleri kendileridir.
Ve ben; kendi kuyruğunu kovalayıp duran bir kedi olmayı sevemedim hiçbir zaman, ne şimdi ne de eskiden...
7 yorum:
Osho diyor ki; önce kendini sev. Ne zaman kendimi daha az sevsem, çevreme de öfke olarak yansır, kendimi uyarırım. Ve sen hep böyle ol ve asla kuyruğunu kovalayıp duran kedi olma.
AslıCan'ım;
Martıları seven Adam'ı okuyordum ben de :))
Osho haklı, kendini sevmeli ve daha iyi bir kendi yaratabilmek için istekli olmalı insan, kalan kısmın hesabına öfke ve pişmanlık düşüyor...
Seninle aynı penceredeyiz gene, seviyorum bu durumu ben :))
oysa hayat cesaretlerini kıracak duvarları örüverir, belki bilgiye ulaşmak siyasi bir engel olur durduk yere, ama hayaller öyle midir?
ne ket vurulur, ne duvar örülür, ne yasaklanır hayaller...
öyleyse, sarıl hayallerine, bulduğun yerde gömül bilgiye ve kıracak gücü bulursan eğer duvarını, cesarettir içindeki, sal hayallerini, ve koş arkasından gücün yettiğince...
Arada bi tekrar eden adam olup hiçbirşey düşünmeden yaşak en iyisiymiş gibi gelir hep bana
Evren;
Ne diyeyim ki? Şiir gibisin gene... Yüreğin dert görmesin.
mEta;
Tekrar da bir yere kadar ama, öyle değil mi? Hep aynı kelimelerle konuşur mu bir insan karşısındaki kim olursa olsun? Aynı satırları kopyala-yapıştır diyerek yaşanır mı bütün hayat?
Sadece hayatındaki isimler değişince sorun çözülecek sanıp kendini tekrar edenlere lafım aslında, ara sıra mola verip akışına bırakanlara değil :)))
Ben de, ben de seviyorum. Martıları seven adamı alalı bir sene oluyor, neden okumadım diye kızdım birden kendime. Pencereni seveyim senin sokağımın kediciği :)
Yorum Gönder