Sohbet ederken aldı eline bu resmi, baktı ve " Baksana" dedi, "ne ilginç."
Uslu bir çocuk olup aldım uzattığı resmi, bu sefer de ben baktım. "Nesi ilginç?" dedim.
Kaşlarını çattı, alnı hafif kırıştı, " fotoğraftaki derinliği göremiyor musun yoksa?" diye sordu.
Tekrar baktım elimdeki resme, " iyi yakalamış ışığı" dedim.
"Daha derin bak!" diye ısrar etti biraz gerilen bir ses tonuyla. "Sen kesin anlarsın bu ironiyi, hayal kırıklığına uğratma beni!"
İçimden bir offff çektim, daha derin baktım. Daha da derin hatta. Sustum.
Elindeki kahveyi sehpaya bıraktı ve benden gizlemeye çalışsa dahi hissettiğim bir öfkeyle kalktı oturduğu koltuktan, iki adım sonra koltuğumun arkasında belirdi. Tam tepemden durdu ve elimdeki resme baktığı saniye kafasını iki yana sallayarak elime uzandı.
"Yanlış tutuyorsun!" dedi. Hızla alıp benden, çevirdi resmi ve tekrar tutuşturdu elime.
İşte o zaman gördüm onun bahsettiği derinliği. "Evet" dedim, "gördüm. Haklısın."
"Sanat bu dedi, başka bir el taşısaydı makinayı gölgelere başrol vermek aklına bile gelmezdi belki de..."
Haklıydı belki. Ama belki de gördüğü sadece kendi derinliğiydi."Ama resme böyle bakmamız gerektiğine emin misin?" diye üstüne gittim.
Bu sefer soran gözlerle baktı yüzüme, "nasıl bakacağız başka?" dedi. Benim baktığım hale getirip uzattım resmi tekrar ona,"iyi bak" dedim.
Baktı ve o saniye uyandı :) "Evet" dedi, "Işığı iyi yakalamış" :) ve başladı gülmeye. Kendini tutamadan, dakikalarca güldü. Ben de ona yardım ettim.
İşte bakış açısı...
Bazen durduğumuz yer doğru olsa bile baktığımız şey ters olabiliyor.
Veya yanlış açıyla bakıp detayları gözden kaçırabiliyoruz.
Ve de fikirlerimizde sabit olup, kendimizi en doğru sanabiliyoruz.
Bu yüzden bazen ters düşebiliyoruz.
Bu yüzden birinin gördüğünü diğeri göremeyebiliyor.
Veya olaya doğru açıdan bakmıyor olabiliyoruz ama farkına bile varmıyoruz.
İnsanlığı iletişimsizliğe sürükleyen yeğane ego bu belki de. Diğerinin gözüyle bakmayı, farklı köşelerden de görmeyi öğrenmemiz lazım.
Hala bilmiyoruz hangimizin bakış şekli doğruydu. Ancak biliyorum ki birbirimizin bakış açısı paylaştıkca zenginleştiriyor bizi.
İşte ben bu zenginliği seviyorum...
13 yorum:
Çok doğru saptamalar bunlar. Kavga etmeden tartışabilsek en iyiye, en doğruya, en güzele ulaşabileceğiz belki...
Of ya bu fotoğrafa ben onun baktığı gibi bakmayı çok sevdim.
Ama bu fotoğraftan yola çıkarak yazdıklarını ve seni daha da çok sevdim.
Ah o ego yok mu? Canımıza okuyor, aslında tek görevi sadece bizi korumakken, aşırı korumacı anne moduna giriveriyor ve orada bitiriyor bizim öğrenme şansımızı, tanıma şansımızı.
Bazen sevesim geliyor onu çünkü güçlenmesin fazla diye ihmal ediyorum bilerek. Ama bazen de nasıl kontrolü ele aldığını görünce; tırsıyorum.
Sevgili öğretmenim Aysema;
"Tartışmak = Galip gelmek" diye düşünülmese keşke... Ya da galip gelmek herşey demek olmasa keşke... Ve gerçekten tartışmak, öğrenmek demek olsa keşke...
Sevgilerimle,
Aslıcım;
Aynı hissiyattayız, ben de artık gölgeleri üstte tutarak bakıyorum :))
Ve gene aynı hissiyattayız, seni tanıdıkça, okudukça, paylaştıkça ben de büyütüyorum sevgini yüreğimde :))
Süper.
Hayatımız böyle bir şey işte, nasıl baktığına bağlı.
hiç böyle düşünmemiştim...garip...
çok güzel bir paylaşım olmuş, teşekkürler.. hayatın içinde bulunan ve hayatı zenginleştiren bizleri birbirimizden ayıran güzel bir özellik bence farklı bakış açılarımız :)
Sevgili Berrak,
Ne güzel özetlemişsin demek istediğimi, harika valla :))) Teşekkür ederim...
Dolunay,
Garip mi geldi :))
Fikir ayrılıklarının pek çoğunun zemininde gördüklerimizin başkalığı yatıyor bence.
Biraz ikna olsak diğerinin gözleriyle bakmaya, mesele çoğu zaman çözülüyor...
İş ikna olmakta ;)
Sokak Kedisi
nasıl güzel bağlamışsın konuyu, bayıldım. gölgelere üstten bakmayı öğrenmem dileğiyle :))))
NiLaY;
Ben teşekkür ederim ince yorumun için.
Bakış açısının insana kattığı zenginliği bloguna eklediğin o muhteşem karelere bakarken de hissediyor ve zevkle takip ediyorum.
Sevgiler
PELİNCE;
Çok teşekkür ederim, mutlu oldum ben de şimdi :)))
Hayat her saniye öğretiyor bize, bu maceranın hiç bitmemesi dileğiyle,
Sevgiler
Ya çok hoş gerçekten, blogunu bulduğum anda okuduğum ilk yazı bu olduğu için sevindim ben birden :))
eline sağlık :))
Pixie;
Hoşgeldin :)))
Vakit ayırdığın için ve elbette bu güzel ziyaretin için teşekkür ederim,
Sevgiler
Yorum Gönder