Ne çok şeyi özlemişim meğer ben de farkında değilmişim.
Bahçe çapalamayı, upuzun yürüyüşler yapmayı, dilediğim kadar susmayı, sabaha kadar konuşmayı, dalgalarda zıplamayı, körebe oynamayı, bisiklete binmeyi, eski dostlar tarafından bir güzel şımartılmayı, sırf süte kahve pişirmeyi, bulaşık yıkamayı, keyiften çıldırtan sürprizleri, yeni tanışmaları, tekrar kavuşmaları, kendimle başbaşa kalmayı, oğlumla süresiz vakit geçirebilmeyi, az uyumayı, çok koşturmayı, plansız yaşamayı, PlayStation oynamayı, salıncakta sallanmayı, güneş koruyucunun kokusunu, plaj havlumu, çimlere yayılmayı, kumsalda salınmayı, sahici gülücüklerle günaydınlaştığım komşularımı, bahçenin gece aydınlatmalarını, çilek yetiştirmeyi, gül budamayı, gereksiz kalabalıktan dilediğimce uzak kalabilmeyi...
Dilerim herkes özlediklerini yapabilme/yaşayabilme/görebilme şansına sahip olur benim gibi, tam da ihtiyaç duyduğunda.
2 yorum:
Ya bütün bu saydıklarını geride bırakıp gelen ben...Şimdiden özledim;Bana çok iyi geldi,inşallah sana da çok iyi gelir..Sevgilerimle Zehr@
Zehracığım, ben de aynı sen gibi geride koyup geldim, gelir gelmez de özledim :(
Seneye artık :)))
Yorum Gönder