Kamp mı dedi biri

Haftasonu gene ormana kaçıyorum, uzun bir moladan sonra oksijene koşmak çok keyifli olucak. Heyecanı sardı beni fena halde, geçmez şimdi bu 5 gün :)

Bu kedi, bu haftasonu grubuyla beraber Karabük Yenice Ormanları'nda kamp yapacak. Şimdi bilgisayarımda geçtiğimiz günlerde giden başka bir grubun çektiği fotoğraflar dönüp duruyor. Nefis... Başkasına ait oldukları için paylaşamıyorum ama sağ salim geri gelip, kendi karelerimle oraların havasını sizlerle paylaşmayı çok istiyorum tabii her zamanki gibi.

Yol boyu çok eğleneceğiz, ona şüphe yok. Sonra çadırlar kurulacak ki 25 kişilik bir grubuz bu sefer, sanırım 20'ye yakın çadır çıkar bu durumda. Ardından da trekking ekipleri yola koyulur, kamp ekipleri de ateş başında kahve keyfine. Akşam olup da büyük kamp ateşi başına çöktüğümüzde keyif de huzur da tavan yapar ki en zevkli anlarındandır kamp ortamında. Şarkılar, türküler, çakırdır keyifler ;)



Yağmur da müsade ederse tabii. Bu tip aktivitelere katılanlar bilirler, doğa ne yaşamanızı isterse onu yaşarsınız... Karşı koymak, beklentiyi yüksek tutmak anlamsızdır. Islanmayı da seveceksin, çamura bulanmayı da. Ateş bile yakamadan dönülen nice kamp bilirim ben, yağmur istememiştir çünkü o ateşin yanmasını. Öyleyse ne çıkarsa bahtımıza diyerek vuruyoruz kendimizi dağa bayıra :)

Bundan önce gittiğim son kampa, yıllardır her çıkışımda "beni de götür" diyen babamı da götürmüş olmanın huzuru var içimde. İnsan bazen bir karar verir ve "ben neden böyle bir karar verdim, ya yalnışsa" endişesi taşır ama zaman geçtiğinde o kararı vermiş olmasının aslında tam da zamanı ve yeri olduğunu anlar ya, işte öyle...

Çok anı birikecek kalbimde, bir sürü fotoğraf çekmek istiyorum yüreğimle.

Hadi cuma, çok bekletme çabuk gel. Yordu beni bu upuzun mola :)






Görsel alıntıdır...